شاید بسیاری از شما تنها، ماسوله و را به عنوان تنها روستای پلکانی ایران می‌شناسید، اما در کشوری که مناطق کوهستانی زیادی دارد، مگر می‌شود تنها دو روستای پلکانی وجود داشته باشد؟ جالب است بدانید، نیشابور، کردستان، آذربایجان شرقی، چهارمحال بختیاری و خراسان و چند استان دیگر نیز روستاهایی پلکانی زیبا دارند که هر یک در نوع خود بی‌نظیر و چشم نوازند.
دراویش قادریه برایمان دف نواختند
هفته گذشته ژیوار مهمان کردستان و روستای دولاب بود. روستایی که کمترین زیباییش معماری پلکانی آن است و مردمش خون‌گرم و مهربانند مثل تمامی مردم اورامانات و کردستان. روستای دولاب در ۴۰ کیلومتری جنوب شهر سنندج در دامنه کوه معروف «ئه والان» مابین شهر سنندج و کامیاران، از توابع بخش موچش، منطقه ی اورامان ژاورود شرقی واقع شده است.
خانقاه دراویش دولاب کردستان
گفته می‌شود فردی به نام «اسفندیار» کسی است که روستای دولاب رابنیاد نهاده و مقبره‌اش در قبرستان سیّد اسحاق در روبروی روستا واقع شده است. روستای دولاب دارای آب و هوای معتدل کوهستانی است و در حدود ۱۶۰ چشمه دائمی دارد که گواه نامش دولاب یعنی «دول ئاو» است. کردستان و دولاب چهارفصل هستند. در روستای دولاب در منطقه ژاوه رو کردستان خانقاهی است که مربوطه به دروایش قادریه است و مردم محلی هر هفته مراسم ذکر و آیین های مختص به خود را برپا می‌دارند و اهالی از روستاهای تمام منطقه برای شرکت در آن حاضر می‌شوند. قدمت این خانقاه به 270 سال می رسد.
کردستان را تنها در بهار نبینید، در پاییز سبزی طبیعت که کمتر می‌شود زیبایی روستاها و مردمش نمایان‌تر است. زیبایی هر منطقه به مردمش است نه درختانش.
