تور نوروز 94 تور کویر ورزنه

تورهای نوروز 94 از محبوب ترین و طولانی ترین تورهای طبیعت گردی در طی یک سال هستند. این تورها با توجه به تعداد روزهای تعطیل علاقه طبیعت گردان و آب و هوای متناسب برگزار می شود. تورهای نوروز 94 از روزهای پایانی اسفند آغاز و تا 15 فروردین ادامه دارد و از  2 تا 12 روز به طول می انجامند. نوروز 94 فرصت مناسبی برای گردشگران است تا بتوانند به جاهایی که همیشه آرزویش را داشته اند سفر کنند یا نقاطی را ببینند که همیشه نداشتن تعطیلات طولانی مانع از سفر کردن به آن ها می شده است. کویر ورزنه به عنوان یکی از نقاط زیبا چند سالی است که مورد توجه تورهای طبعت گردی قرار گرفته است علاوه بر جاذبه های طبیعی و تاریخی به دلیل سبک بودن سفر برای خانواده هایی که می خواهند در تورهای نوروز 94 نیز شرکت کنند سفر مناسبی است علاوه بر این ها هزینه سفر نیز مناسب است و نگرانی کسانی که می خواهند با بودجه محدودی سفر کنند را نیز بر طرف می کند. متن زیر سفرنامه ای از تور کویر ورزنه است. شما می توانید در انتهای متن تور نوروز 94 کویر ورزنه را نیز مشاهده کنید.

سفرنامه

 تور کویر ورزنه در استان اصفهان همیشه برای من خاطره انگیز بوده است. کویر ورزنه در 100 کیلومتری شرق اصفهان  و در نردیکی شهر کوچک ورزنه واقع شده است و برای رسیدن به آن از تهران از دو راه وجود دارد یکی از طریق اصفهان و دیگری از طریق نائین. مسیر نائین جاده بهتری دارد و در ضمن می توان سر راه از ابنیه تاریخی آن هم دیدن کرد. ورزنه در کنار اینکه شهری تاریخی محسوب می شود به دلیل قرار گرفتن در نردیکی جاذبه های بی نظیر طبیعی از موقعیتی بسیار استراتژیک برخوردار است. تورهای ژیوار به مقصد کویر ورزنه معمولا شب رو هستند بدین ترتیب که ساعت 23 از تهران حرکت می کنیم و حوالی ساعت 7 صبح ورزنه خواهیم بود. در سال های گذشته ورزنه امکانات چندانی برای اقامت نداشت و تنها خانه های محلی و یک مسافرخانه پاسخگوی نیاز گردشگران می بودند و تنها فعالیت جدی که در زمینه گردشگری انجام می شد توسط آقای خلیلی دبیر زمین شناسی اهل این شهر بود. ایشان با عشق و علاقه قلبی خود به طبیعت و فرهنگ منطقه از سال های دور گردشگران را راهنمایی و همراهی می کرده اند. خوشبختانه از سال پیش ایشان پس از پیگیری های متعدد موفق به راه اندازی یک اقامت گاه سنتی به نام چاپاکر شدند. این اقامت گاه که یک خانه قدیمی متعلق به ده ها سال پیش است توسط آقای خلیلی و برادرانشان تعمیر و برای اقامت گردشگران تجهیز شده است.بعد از اینکه همسقران به شهر ورزنه رسیدند در اقامتگاه چاپاکر مستقر می شوند و بعد صرف صبحانه و استراحت راهی تالاب گاوخانی می شوند. تالاب بین المللی گاوخانی که از مشهورترین تالای های ایران به وسعت 476 کیلومتر مربع است که متاسفانه بدلیل بستن حق آبه آن که رودخانه زاینده رود است تقریبا به طور کامل نابود شده و امروزه روز تنها آثار اندکی از آن زیبایی باقی مانده است. وجه تسمیه گاوخانی در فرهنگ آنندراج بدین ترتیب آمده که گاو را به معنی بزرگ و خان را به معنی چاه آورده است و آن را چاه بزرگ می‌داندگاوخانی بعد از رسیدن به تالاب از یک کوه آتشفشانی بالا می ریم که حدودا 45 دقیقه تا 1 ساعت زمان می برد. از بالای کوه تمام پهنه تالاب گاوخونی قابل مشاهده است و از آن جا می توان دید که چطور زاینده رود پس از سرچشمه گرفتن از کوه های بختیاری و عبور از میان کوه ها و صخره ها و دشت ها و صحرا و پس از صدها کیلومتر به آخر مسیر طولانی و پرپیچ و خم خود می رسد. زنده رودی که این روزها به مرده رود تبدیل شده است. بعد از دیدن کوه سیاه کنار زاینده رود نزار می رویم تا از اندک آب باقی مانده آن عکاسی کنیم. جاذبه بعدی چاه های آرتزین یا چشمه های جهنده است. این چاه ها ابتدا توسط انسان با حفاری ایجاد می شوند ولی بعد از آن به دلیل فشاری که سفره های آب زیزمینی وارد می کنند این چشمه ها  تا مدت ها آب را با فشار بسیار زیاد از زمین بیرون می فرستند. بعد از چشمه های آرتزین به آب یند شاخ کنار می رسیم. آب بندهایی که در گذشته برای استفاده از منابع آبی ایجاد می شده اند. همین طور که داریم در امتداد زاینده رود حرکت می کنیم تپه های شنی یا همان رمل ها در فاصله چند کیلومتری قابل رویت است. واقعا اعجاب انگیز وقتی انسان مجموعه کوه و رودخانه و پرندگان و دوزیستان و خزندگان و پستانداران را در کنار این تپه های شنی در عمق کویر متصور می شود و اینکه چطور دو اکوسیستم متضاد در کنار هم قرار گرفته اند. نزدیکای راه بازگشت به ورزنه و تقریبا در ورودی شهر آخرین پلی که بروی زاینده رود ساخته شده است دیده می شود. پلی در امتداد تمام پل های معروفی که بر زاینده رود زده شده است. داخل شهر خود ورزنه نیز بسیار زیباست. مسجد جامع و بافت سنتی شهر و همچنین پوشش سنتی زنان ورزنه ای که چادرهای یک دست سقید است بسیار جلب توجه می کند. آقای خلیلی همیشه در توضیح این پوشش بیان می کنن که بدلیل وجود مزرعه های پنبه در کنار ورزنه و اینکه لباس زرتشت سفید بوده است این رنگ به طور سنتی در میان زنان ورزنه باقی مانده است. بعد از بازگشت از تالاب به چاپاکر می رویم تا نهار سنتی بخوریم. استراحتکی می کنیم و عازم تپه های شنی می شویم. قبل از رسیدن به رمل ها وارد محوطه ای می شویم که یک آئین قدیمی را احیا کرده اند و در آن جا به برگزاری این آئین می پردازند. در قدیم برای تامین آب مزارع کشاورزی در این منطقه از گاوهای ورزای سیستانی استفاده می کرده اند که حیواناتی بسیار نیرومند هستند. گاوبان مدت ها روی ورزا که همان گاو نر بوده است کار می کرده و حیوان را آموزش می داده که چطور با نوا موسیقی که سر می داده خودش را هماهنگ کند و یک مسیر سرازیری را پائین برود و دلو آب را بالا کشد و مکثی کند تا دلو آب که چیزی در حدود 200 لیتر گنجایش دارد داخل جوی جاری شود. جالب اینجاست که گاو به صدای گاوبان شرطی می شود و جز با نوای آهنگ او از جای خود تکان نمی خورد. به این ترتیب در طول روز زمین های کشاورزی را آب یاری می کرده اند. این آئین زیبای احیا شده را می بینیم و به سمت رمل ها می رویم. پیاده روی بر روی تپه ها و دیدن غروب آفتاب از بالای رمل ها بسیار لذت بخش است. خورشید که غروب کرد از روی تپه های شنی پائین می آییم و کنار تپه ها با چوب تاق و گز آتش درست می کنیم و چای ذغالی می خوریم و آش محلی را که آقای خلیلی برایمان تهیه کرده است را نوش جان می کنیم. تماشای ستارگان آسمان و شعرخوانی دور آنش از برنامه های ما تا شب است. در کویر هوا خیلی زود سرد می شود. قبل از شروع نیمه شب به چاپاکر بر می گردیم و استراحت می کنیم.

روز دوم بعد از صرف صبحانه  و جمع آوری وسایل عازم اطراف ورزنه می شویم. ارگ 3 هزار ساله قورتان که از خشت و گل ساخته شده و برج کبوترخانه که در گذشته برای پرورش کبوترها و نامه رسانی و همچنین استفاده از فضله بسیار غنی آن ساخته شده است در کنار این ارگ قدیمی قرار دارد. بعد از بازدید از این دو اثر تاریخی و عکاسی، نهار را در سفره خانه سنتی کنار قلعه صرف می کنیم و راهی تهران می شویم. در سفرهایمان به کویر ورزنه و تالاب گاوخونی معمولا بین ساعات 10 تا 11 به تهران می رسیم.