برای اینکه سفری دوشادوش ایل قشقایی داشته باشید تنها به این دلایل بسنده نکنید:
- آشنایی با فرهنگ عشایر
- تجربه هم زیستی در سیاه چادرهای ایل قشقایی
- آشنایی با سبک زندگی روزمره عشایر کوچ رو
- تجربه غذاهای محلی و ارگانیک
- مطالعه میدانی و عکاسی مردم نگارانه
چشمانتان را ببندید و تصور کنید:
سمفونی زیبای کوچ ایل در دامان روح‌نواز طبیعت به گوش می‌رسد؛ صدای دلنگ دلنگ زنگوله های بسته شده بر گردن بزغاله ها و گوسفندان نر در حرکت آرام گله در مسیر کوچ، نوازش روح نواز نی و هی هی چوپان، زمزمه اشعار کهن پارسی با گویش محلی مادران برای کودکان نوای دلنشینی در هر قدم تکرار می کند؛ رقص سیاه چادرها در دامن باد بهار، لباس‌های رنگارنگ زنان و مردان ایل، بوی نان تازه، تقلای رمه‌های تازه از راه رسیده برای بر گرفتن دمی از آب گوارای چشمه همه و همه هارمونی زیبایی از زندگی آرام و دلنواز را به نمایش می‌گذارد. بوی اصالت می‌دهد زندگی کوچ‌روها؛ همان‌هایی که در ناملایمات زندگی کوچ‌نشینی این سنت هزاران ساله را با تمام مشقت هایش با خود همراه می کنند. وقتی زندگی در عبور از مسیر معنا می شود باید رفت ، گویی این راهی است که به تحکم تاریخ پایانی ندارد. نوع مسکن عشایر و نوع زندگی آن‌ها، زبان و موسیقی، غذاهای محلی، صنایع دستی، رقص و لباس های رنگارنگ و همخوان با طبیعت بهاری به همراه آیین‌های به جای آوردن جشن‌های عروسی و محلی از مهم‌ترین جاذبه‌های زندگی ایلات و عشایر است . سفر به زندگی کوچ نشینی حداقل برای قربانیان زندگی مدرن هراز چند گاهی خالی از لطف نیست. دل کندن از هیاهوی پوچ شهر و جاذبه‌های دل فریبش همانا و پرواز روح و سرمست شدن از لحظه‌های ناب در دل طبیعت همانا استان فارس یکی از استان‌های عشایرنشین ایران است که در بطن خود ناگفته‌های زیادی از زندگی پر رمز و راز عشایر دارد
- برای چند روز همچون عشایر زندگی کنید:
