در زمانهای قدیم که امکانات کمتری وجود داشت ، وقتی دامداری گوسفند و گاوی را سر می برید و امکان مصرف آن در یکی دو روز اول نبود برای جلوگیری از فاسد شدن گوشت ، آن را خورد کرده و همه گوشت را سرخ می کردند و آن را در داخل شکمبه گوسفند (اِشکَمبَه) یا پوست بره و بزغاله کوچک (پوستَه) ویا نوعی ظروف سفالی مخصوص (بارداخ) می ریختند و در آن را محکم می بستند تا هوا نکشد . این گوشت مدتی در این ظروف سالم باقی می ماند و هر چند وقت مقداری از آن را با پیاز و سیب زمینی و رب گوجه و آب انار و سایر ادویه جات سرخ کرده و میخوردند.
[[{"fid":"7343","view_mode":"default","fields":{"format":"default"},"type":"media","link_text":null,"attributes":{"alt":"gjz4y","height":480,"width":480,"class":"media-element file-default"}}]]