دیار رودکی یا کشوری با شخصیت های تاریخی نظیر باباجان غفورف تاریخ‌دان یا تیمور ملک از قهرمانان تاریخی تاجیک. اما تاجیکستان را باید حداقل ما ایرانی های با این همه قرابت فرهنگی بیشتر از دیگران بشناسیم کشوری در آسیای میانه که از جنوب با افغانستان و از شمال با قرقیزستان همسایه‌است. تاجیکستان یک کشور کاملاً محاط در خشکی است که به روایت تاریخ در گذشته راه ابریشم از آن گذر می‌کرده. با بیش از ۱۴۳ هزار کیلومتر مربع پهنا با وضعیتی کوهستانی و البته پربارش و منابع آب فراوان
تاجیک، تازیک، تاژیک، تژیک، تاجک، اوگانه، پارسیوان، تاجیکی، تات، تجگی، سرت و ... همه از اسامی تاجیکستان است. درواقع واژه تاجیک که گونه های پیشین آن تازیک است، در آغاز ریشه ای عربی داشته و ظاهراً ایرانیان آسیای مرکزی، مسلمانان را به این نام می خواندند و چون در آن زمان به این باور بودندکه یک نفر ایرانی، اگر به دین اسلام گروید، عرب می شود. از سوی دیگر به دليل آنكه درگذشته تركها تنها مسلمانان ايراني را مي شناختند، واژه تاجیک نزد ترکان معنی ایرانی (در برابر ترک) یافت و در دوران پیروزی ترکان بر ایرانیان، ایرانی ها خود را تاجیک میخواندند.
البته نام امروزی تاجیکستان را می توانیم به دو بخش «تاجیک» و «ستان» تفکیک کنیم که به معنای «سرزمین تاجیک‌ها» است.
سرنخ های تاریخی بین ایران و تاجیکستان
تاريخ و ادبيات هر دو کشور بر نقاط مشترک بسیاری تاکید دارد. در اجنّه‌تپه واقع در جنوب تاجيكستان بسياري از آثار ايراني قرون اوليه اسلامي به دست آمده است و همین طور از نظر هنري رابطه بسيار نزديكي كه هنر هر دو كشور را به يك دیدگاه مشترك مي‌رساند، ديده مي شود. علاوه بر این موسيقي تاجيكي‌ها پر از ترانه‌ها، غزل‌ها و اشعار ايراني است.
ايران و تاجيكستان، دو پاره از سرزمين «ايران بزرگ»اند. و هر دو از درخت اصیل قوم آريايي با تمدن، آیین، گویش و ديني يگانه‌اند كه در چند دهه اخير, مخصوصاً در اوج قدرت شوروي از هم جدا شدند و اگرچه اين دو برادر جسماً از هم جدا شدند، اما قلباً هنوز هم با هم هم خون هستند
درباره تور نوروز تاجیکستان بیشتر بدانید
ریشه زبان فارسی - ایران و تاجیکستان
بان فارسي كه در ماوراءالنهر «پارسي» و «دري» خوانده مي‌شود به تدريج جانشين زبان‌ها و لهجه‌هاي بومي گرديد. در زمان صفويان تيرگي روابط باعث جدائي فرهنگي و سياسي ايران با مارواءالنهر و در نتيجه تفاوت و نزول رشد ادبيات فارسي گرديد.
نوروز با طعم تاجیکی
نوروز در این کشور بیش از آن که یک سنت مردمی باشد یک جشن بسیار رسمی است. ترکیب ویژگی های رسمی و تشریفاتی با آیین های پدری و مادری رنگ و بوی جالبی به نوروز تاجیکستان داده است..
ابوریحان در باره جشن‌های سغدیان می‌نویسد "اهل سغد را در ماه‌های خود عیدهای بسیاری است که مانند عیدها و ایام فارسیان است... نَوسَرد (نوسال)، روز اول، آن نوروز سغدیان است که نوروز بزرگ باشد. و روز بیست و هشتم آن زردشتیان بخارا را عیدی است که "رامش آغام" می‌نامند. و در این عید در آتشکده‌ای که نزدیک قریه رامش است، جمع می‌شوند. و این آغام‌ها نزد آنان عزیزترین عیدهاست..."
ادامه دارد...
