وقتي از تهران به سمت فيروزكوه خارج مي‌شويم در مسير جاده دماوند در ۴۵ كيلومتري فيروزكوه و در ۱۱۷ کیلومتری تهران به يك جاده فرعي مي‌رسيم به نام جاده سيدآباد كه در سمت راست جاده قرار دارد.پس از طي نيم ساعت راه آسفالت به يك جاده خاكي مي‌رسيم كه پس از نيم ساعت ما را مستقيما به روستاي رودافشان مي‌رساند. از آنجا پس از گذشتن از يك رود پر آب و پشت سر گذاشتن شيب نسبتا تندي در مدت يك ربع ساعت به دهانه عظيم غاري بر مي‌خوريم كه بزرگي و زيبايي آن هر بيننده‌اي را متحير مي‌كند .درون غار ، تاريكي و سكوت محض حكمفرماست و فقط گاهي قطرات آب براي ثانيه‌اي سكوت را مي‌شكند. درون غار پوشيده از مواد آهكي است كه به صورت قنديلهايي از سقف غار آويزان شده است. غار در دامنه جنوبي دره رودافشان قرار دارد. دهانه غار در ارتفاع ۱۸۰۰متري از سطح دريا و در داخل گودي بزرگي به قطر حدودا ۱۰۰متر قرار گرفته است و تنها از لبه گودي قابل مشاهده است . اختلاف ارتفاع دهانه غار و بستر رود حدود ۲۰۰ متر است. دهانه غار بسيار وسيع و قوسي شكل است و به درازاي ۴۰ متر و بلندي ۱۲متر است. مسیر راهپیمایی در غار حدود ۸۰۰ متر است.غار نوردی در این غار کمی سخت است و باید از مسیر های سختی عبور کنید.بعلاوه اینکه برای حرکت در غار حتما نیاز به چراغ قوه قوی دارید.حتما باطری جایگزین هم همراه داشته باشید،اصلا فکر استفاده از چراغ قوه تلفن همراه رو نکنید.همراه اوردن کودکان و سالمندان و کسانی که بیماریهای تنفسی دارند رو هم پیشنهاد نمیکنم. در برخی قسمت های مسیر برای سهولت رفت و آمد نردبان های فلزی قرار داده شده است. در تالار اصلی و مسیر غار همواره قطرات آب از سقف به زمین میریزد که همین چکه ها باعث تشکیل طاقدیس و ناودیس های بدیعی شده است.وجود تعدادی ایوان ساخته شده با سنگچین و مقادیری خرده سفال، نشانه سکونت انسان ها در غار در روزگار گذشته است. دهلیزی در این غار وجود دارد که به معبد آناهیتا معروف است، این دهلیز در ابتدای مسیر قرار گرفته و حوض آب و ستونی میان آن دیده میشود و به همین سبب معبد آناهیتا (الهه آب) نام گرفته است.غار هوایی نمناک و سرد دارد و پشه های آن با دیدن مردمی که از آن دیدن میکنند مانند کسانی که دنبال همبازی میگردند دست از سر شما بر نخواهند داشت.علی رقم ریزش قطرات آب،کف مسیر غار تنها مرطوب بوده و در نقاط معدودی آب در آن جمع شده است .
