در سفرهای موسسه ژیوار تور غار بورنیک و روستای هرانده در غالب سفری یکروزه برگزار می شود. به دلیل نزدیکی روستای هرانده به تهران با ۲ ساعت رانندگی (بدون در نظر گرفتن زمان صرف صبحانه) به روستا می رسیم. بعد از گذشتن از داخل روستا، مسیر اصلی پیاده روی شروع می شود، بعد از حدود ۴۵ دقیقه پیاده روی سبک درمسیر پاکوب کم کم به دامنه ی کوهی در جنوب روستا می رسیم، از آن جا تا دهانه غار حدود ۱ ساعت کوهپیمایی لازم است. دهانه غار به ابعاد ۱۵ در ۱۰ متر و بلندی ۶ متر٬ اسم غار ترکیبی است از دو كلمه "بور" و " نيك". "بور" همان كلمه "بار" است که به خاطر پیوند با كلمه "نيك" و تلفظ راحت تر با مرور زمان به این شکل درآمده و به معناي ساحل ، كنار و جاي امن است. در حقیقت چون دهانه ی غار از دید پنهان بوده، در دوره ی غارنشینی محل مناسب و امنی بوده برای زندگی کردن و پناه گرفتن. بورنیک بر اثر حرکات پوسته ی زمین به وجود آمده است. در این غار هم "استلاکتیت" یا سنگ چکنده وجود دارد و هم "استلاگمیت" یا سنگ چکیده یعنی نقطه ی مقابل رسوبات که زیر استلاکتیت ها تشکیل می شود. سه تالار بزرگ تاقدیسی هم در غار هست که تالار اول ظاهراً سکونتگاه اصلی غار بوده و آثار تاریخی هم از آن کشف شده. بعد از ورود به غار از طریق پلکان سیمانی (که بعدها ساخته شده) دیواره های تالار دوم و سوم را می بینیم. دیوارهای درون غار پوشیده از چکنده‌های گل کلمی، نخودی، سفید رنگ و صورتی است و زیبایی خاصی به غار بخشیده‌است . کف تالار نخست یا تالار بیرونی شیب دار بوده و به استناد بقایای موجود بیشتر به صورت سنگچین مفروش شده‌است. این تالار بزرگ دارای ابعاد ۵۰*۴۰ متر و ارتفاع ۸ متر است . در منتهی الیه این تالار دو فرو رفتگی بلند و ایوانی شکل وجود دارد که هر یک از آنها نسبت به یکدیگر ۲ متر اختلاف ارتفاع دارند. بقایای موجود در این تالار نشانگر قدمت و پیشینه غار است، در واقع محل سکونت اقوام و انسانهای غارنشین در این بخش می‌باشد . با توجه به وجود قطعات سفالینه شکسته شده و پراکنده در سطح این تالار نشانه‌های بارزی از زیستن انسانها در ادوار پیش از تاریخ را می‌توان در این بخش جستجو نمود. تالار دوم یا تالار اصلی (مرکزی) محوطه‌ای است به ابعاد ۶۰*۳۰ متر و ارتفاع ۲۰ الی ۲۵ متر که با سطحی شیب دار و شیب تند به سمت پائین کشیده شده‌است. تالار سوم حدود ۱۲ متر ارتفاع داشته و فرم آن مستطیل شکل، به ابعاد ۵۵*۲۰ متر می‌باشد. از ابتداء تا انتهای این تالار شیب تند سنگلاخی و لغزنده‌ای وجود دارد که تمامی سطح کف آن را در بر می‌گیرد و منتهی الیه این شیب تند و لغزنده نیز دهلیزی به طول ۸ متر است که به محوطه‌ای سخت‌گذر و پرتگاهی متصل می‌شود. عمق این پرتگاه نزدیک به ۲۰ متر است. انتهای غار حفره هایی بود برای رفتن به تالارهای فرعی با دالان های کم عرض، لغزنده و مرطوب که ادامه دادنش اوج هیجان این سفر است. غارنوردی حدودا ۱:۳۰ طول می کشد و حوالی ساعت ۲ از غار بیرون می آییم. نهار در دهانه غار صرف خواهد شد. بعد از صرف نهار به سمت رودخانه نمرود باز می گردیم. چایی ذغالی خواهیم نوشید و بین ساعت ۴ تا ۵ به سمت روستا و تهران باز خواهیم گشت. معمولا قبل از ساعت ۹ تهران خواهیم بود.
سوالی دارید؟ بپرسید!