در گردشگری اصطلاحی به نام گردشگری پایدار وجود دارد. در گردشگری پایدار فرض بر این است که منابع طبیعی ما نا محدود نیستند و در صورت استفاده ی بیش از حد بعد از مدتی از بین می روند یا غیر قابل استفاده می شوند. در گردشگری پایدار اینگونه مطرح می شود که تنها با استفاده ی صحیح و حساب شده از منابع تجدید نا پذیر است که می توان در دراز مدت و برای نسل های آینده جاذبه ها و منابع طبیعی را حفظ کرد. کشور ایران از جاذبه های طبیعی متنوعی برخوردار است که وجود جمگل ها، کوه ها، دریاچه ها و کویر ها و دریا ها راه را برای توصعه ی طبیعت گردی و گردشگری در ایران هموار ساخته است. اما چگونه است که با وجود تعداد نسبتا کم گردشگر در ایران در مقایسه با دیگر کشور های توصعه یافته ما امروزه با خطر انقراض نسل بسیاری از گونه های گیاهی و جانوری و از دست رفتن جاذبه های طبیعی رو به روییم؟ در بحث پوشش گیاهی، بهره برداری بیش از اندازه، چرای بی رویه ی دام و توسعه ی فضای روستاها و شهر ها به مسئله ی تخریب دامن زده است. در رابطه با جاذبه های گردشگری مسائلی مثل ورود بیش از حد گردشگر در زمان معین به جاذبه ها و عدم رعایت نکات زیست محیطی، نبود نظارت مسئولین دولتی و باز گذاشتن دست سود جویان و عدم فرهنگ سازی برای جوامع روستایی از مهم ترین مسائل تخریب جاذبه های طبیعی ایران در زمان بسیار کوتاه هستند.
به عنوان مثال یکی از تور هایی که ژیوار به طور همیشگی در تعطیلات برگذار می کند، تور طبیعت گردی جنگل ابر است. مدت زیادی نیست که مردم از اسم جنگل ابر با خبر شده اند و برای سفر به آن علاقه نشان می دهند. جنگل ابر که جزو مناطق حفاظت شده ی ایران به شمار می رود به منطقه ی کوچکی که بین استان های سمنان و گلستان مشترک است گفته می شود. جنگل ابر همانطور که می دانید جزو جنگل های هیرکانی محسوب می شود که از قدیمی ترین جنگل های دنیاست. چند ملیون سال پیش وقتی یخبندان کره ی زمین را در بر گرفت جنگل های هیرکانی به دلیل وجود کوه هایی در جنوب و دریایی در شمال از یخبندان در امان بودند. به طوری که می توان جنگل های هیرکانی و به طبع آن جنگل ابر را از میراث طبیعی جهان به شمار آورد. حال تصور کنید جنگلی که چند ملیون سال پیش از گزند یخبندان سراسری در کره ی زمین در امان مانده امروزه دارد زیر پاهای گردشگران عزیز ایرانی تخریب می شود. جنگل ابر گرفتار چنین مصیبتی ست.
در تعطیلات تور های زیادی به جنگل ابر می آیند بعضی در روستای ابر اقامت می کنند و بعضی در جنگل ابر چادر می زنند. این افراد زباله تولید می کنند، از چوب درختان جنگل برای درست کردن آتش استفاده می کنند و برای بازدید از جاذبه های جنگل ابر در مسیر های مختلفی پیاده روی می کنند . این مسئله باعث از بین رفتن آرامش حیوانات جنگل و تخریب پوشش گیاهی جنگل می شود. به همه ی این ها باید معضل جدید ماشین های شاسی بلند که در مسیر های فرعی و بکر حرکت می کنند و با ماشین های چند هزار کیلویی خود طبیعت را از بین می برند و کسانی که به طور غیر قانونی برای شکار به جنگل ابر می روند و روستاییانی که در اثر نا آگاهی و فقر دست به تخریب جنگل می زنند را اضافه کرد. حالا برای جلوگیری از این اتفاقات باید چه کرد؟ در قسمت بعد به این سوالات پاسخ داده می شود.
